ما را در شبکه های اجتماعی بیابید

کودکان و نوجوانان ایرانی، محروم از سینما یا محکوم به دیدن فیلم‌های نامناسب!

منتشر شده در
رده بندی سنی فیلم های سینمایی

با الصاق برچسب رده سنی بر روی فیلم‌های در حال اکران و چیدمان نامناسب جدول اکران پاییز، عملا کودکان و نوجوانان از رفتن به سینما محروم شده‌اند و در سینمایی که یا به موضوعات تلخ اجتماعی می‌پردازد و یا طنزهای آبکی در آن اجازه اکران دارند، هیچ جایی برای آنها که آینده‌سازان این مملکت هستند، وجود ندارد.

احمدرضا معراجی – امروز وقتی می‌خواستم برای دخترم و دوستانش که حدود ۱۲ سال دارند، بلیت سینما بخرم و آنها را تشویق کنم که به سینما بروند و فیلم ببینند و به اصطلاح سینمایی و فرهنگی بزرگ شوند، با شرایط عجیب و تاسف‌باری در چیدمان اکران مواجه و از سینما رفتن دخترم منصرف شدم؛ حیف و صدحیف که به غیر از چند مورد که فاقد درجه‌بندی سنی بودند، هیچ فیلمی با رده سنی مناسب برای این گروه سنی و سنین پایین‌تر از آن وجود نداشت و آن چند مورد هم آثاری همچون «قسم» و «شکستن همزمان بیست استخوان» بودند که هر چند شریف، خوش ساخت و قابل تحسین، اما متاسفانه قصه‌ای که مورد علاقه و مناسب برای چند دختر بچه ۱۲ ساله باشد، ندارند.

رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی در همه جای دنیا برای مخاطبان سینما وجود دارد، اما در همه جا ابتدا پیش زمینه لازم را برای اجرای این رده‌بندی فراهم می‌کنند، نه اینکه همزمان ۲۰ فیلم با رده سنی بالای ۱۳سال روی پرده ببرند و کودکان و نوجوانان را از حضور در سینما محروم کنند.

آیا واقعا کسانی که این طرح را ارائه داده‌اند و به مرحله اجرا گذاشته‌اند، از شرایط اکران با خبر نبودند؟ اگر اینطور است که باید بیشتر به حال سینمای مظلوم ایران گریست.

متاسفانه این بار هم مثل همیشه یک تصمیم خوب و درست قربانی اجرای بد و نامناسب شده است؛ طرح رده‌بندی سنی فیلم‌های سینمایی چیز عجیبی نیست، اتفاقی است که سال‌هاست در تمام دنیا رخ می‌دهد و اتفاقا فقدان آن در سینمای ما به شدت مشهود و زیان‌بار بود، اما متاسفانه باز هم اول تصمیم‌گیری‌ها انجام و طرح‌ها اجرا شده، بعد با چالش‌های آن تصمیم روبه‌رو شده‌ایم.

جالب‌تر اینکه این شرایط در حالی وجود دارد که همین چند وقت پیش جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان برگزار شده و چندین فیلم قابل قبول و مناسب برای گروه‌های سنی مختلف در این جشنواره حضور داشتند. آیا مسئولین و تصمیم‌گیرندگان حوزه اکران نمی‌توانستند لااقل یکی از فیلم‌های حاضر در این جشنواره را به اکران مهرماه برسانند تا خانواده‌ها در راستای انتخاب یک فیلم مناسب برای فرزندانشان این‌گونه مستاصل نشوند؟ آیا از نظر شما اوقات فراغت صرفا مختص تابستان است و قصد دارید تمام فیلم‌های تولید شده در حوزه کودک و نوجوان را به یک باره در سه ماهه تابستان اکران کنید؟! آیا کودکان و نوجوانان در فصل‌هایی غیر از تابستان نیاز به تفریح و گذراندن اوقات فراغت ندارند؟

به نظر می‌رسد حالا که طرح قابل تحسین رده‌بندی سنی آثار سینمایی بالاخره بعد از سال‌ها در ایران نیز اجرایی شده، یک بازنگری جدی در شرایط و چیدمان اکران فیلم‌ها در تمام طول سال ضروری است و در این شرایط بیش از پیش لازم است که در عمل و نه در حرف به سینمای شریف و پر مخاطب کودک و نوجوان نگاه ویژه‌تری وجود داشته باشد تا کودکان و نوجوانانمان بیش از این از سینما دور نشده و به سریال‌های بی‌خاصیت و مخرب شبکه‌های ماهواره‌ای و اتلاف وقت در فضای مجازی پناه نبرند.

در پایان می‌خواهم به مسئولین سینمایی یادآور شوم که هر کسی از شما انتقاد می‌کند دشمن شما نیست، هر کسی که حرفی می‌زند عضو حزب و جناح خاصی نیست! کودکان و نوجوانان ما به اندازه کافی در معرض خطرات فرهنگی هستند، نگذارید با تصمیم‌گیری‌های اشتباه و سهل‌انگاری‌ها سینمای مظلوم و شریف ایران جایی در میان نسل‌های بعدی نداشته باشد، نگذارید شرایط به گونه‌ای پیش برود که در آینده‌ای نه چندان دور، سینما دیگر جایی در روح و قلب فرزندان این مرز و بوم نداشته باشد.

این صدای یک پدر عاشق سینماست که دوست دارد فرزندش هم عاشق سینما باشد. بگذارید تا دیر نشده به جای تمام حرف‌ها، عمل ببینیم تا از شما در آینده این سینما به نیکی یاد شود، بگذارید سینمای ایران برای فرزندان ایران زنده بماند.

دیدگاهتان را بنویسید